Ο σακχαρώδης διαβήτης αποτελεί μία ακόμη μάστιγα της κοινωνίας μας. Το έτος 2030 εκτιμάται ότι 439 εκατομμύρια άνθρωποι θα πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη. Παράλληλα, χρονικά λόγω της αύξησης του προσδόκιμου της ζωής στις σύγχρονες κοινωνίες, αυξάνεται και η συχνότητα των ορθοπαιδικών επεμβάσεων λόγω των εκφυλίσεων του μυοσκελετικού από το πέρας της ηλικίας.
Οι επιπτώσεις όμως του σακχαρώδη διαβήτη, σε έναν ασθενή ο οποίος θα υποβληθεί σε χειρουργική ορθοπαιδική επέμβαση, είναι αρνητικές και ποικίλες, άμεσες και έμμεσες.
Από τεκμηριωμένες μελέτες που έχουν διεξαχθεί και ανακοινωθεί σε έγκυρα επιστημονικά συγγράμματα διαπιστώνεται η ειδικότητα του αρνητικού παράγοντα του σακχαρώδη διαβήτη σχετικά με το είδος της ορθοπαιδικής επέμβασης.
Ασθενείς που υποβάλλονται σε χειρουργική επέμβαση και πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη, συγκριτικά με τον υγιή πληθυσμό έχουν:
- Περισσότερες ημέρες νοσηλείας λόγω επιπλοκών
- Συχνότερες μεταγγίσεις αίματος
- Περισσότερο πόνο
- Συχνότερες μικροβιακές λοιμώξεις του τραύματος
- Συχνότερες ουρολοιμώξεις
- Αυξημένο ποσοστό πνευμονικών εμβολών
- Αυξημένο ποσοστό εμφραγμάτων του μυοκαρδίου
- Καθυστερημένη ή μη σύγκλειση του χειρουργικού τραύματος
- Αυξημένο ποσοστό αγγειακών εγκεφαλικών επεισοδίων
- Καθυστερημένη πώρωση ή ψευδάρθρωση των χειρουργηθέντων καταγμάτων
- Χαλάρωση των ορθοπαιδικών εμφυτευμάτων, ειδικά των αρθροπλαστικών
- Ρήξη ή πτωχή επούλωση συρραφέντων τενόντων.
Στις ορθοπαιδικές επεμβάσεις της ποδοκνημικής αρθρώσεως και του άκρου ποδός, λόγω της περιφερικής νευροπάθειας και μικροαγγειοπάθειας, είναι συχνότερες οι μικροβιακές λοιμώξεις και οι νεκρώσεις, οι οποίες μπορούν να οδηγήσουν στον περιφερικό ακρωτηριασμό του κάτω άκρου.
Στην αρθροσκόπηση του ώμου καταγράφονται πτωχά αποτελέσματα κατόπιν της λύσης της συμφυτικής θυλακίτιδας και της συρραφής του τενοντίου πετάλου των στροφέων μυών συγκριτικά με τον υγιή πληθυσμό.
Εκτός από τις άμεσες επιπλοκές κατά τη διάρκεια της ορθοπαιδικής επέμβασης και της μετεγχειρητικής νοσηλείας, ο σακχαρώδης διαβήτης έχει έμμεση αρνητική επίδραση και στην αποκατάσταση.
Η αμφιβληστροειδοπάθεια από τον σακχαρώδη διαβήτη προκαλεί διαταραχές όρασης με αποτέλεσμα την απώλεια της αυτοπεποίθησης του ασθενή στην αποκατάσταση, καθώς και τον αυξημένο κίνδυνο πτώσης με καταστροφικά αποτελέσματα για την προηγηθείσα ορθοπαιδική επέμβαση.
Επίσης, η περιφερική νευροπάθεια των ποδιών που αναπτύσσουν οι σακχαροδιαβητικοί ασθενείς προκαλεί αστάθεια και μη έλεγχο της βάδισης με αποτέλεσμα την αυξημένη συχνότητα των πτώσεων κατά την αποκατάσταση.
Η ιδιαιτερότητα του σακχαρώδους διαβήτη στη χειρουργική αποκατάσταση ορθοπαιδικών παθήσεων, έχει οδηγήσει στη δημιουργία ειδικών τμημάτων ορθοπαιδικών κλινικών. Στα τμήματα αυτά συνεργάζονται ορθοπαιδικοί, λοιμωξιολόγοι, εξειδικευμένοι φυσικοθεραπευτές και δορυφορικά άλλες ειδικότητες ιατρών ανάλογα με την συνοσηρότητα του ασθενούς.
Η εξειδίκευση των χειρουργών ορθοπαιδικών, καθώς και η κατανόηση της παθοφυσιολογίας του σαχκαρώδη διαβήτη σε συνδυασμό με ειδική εξατομικευμένη αποκατάσταση, έχει ως αποτέλεσμα τη σημαντική μείωση των επιπλοκών κατόπιν μίας ορθοπαιδικής επέμβασης, καθώς και το μέγιστο των ευεργετικών αποτελεσμάτων για τον ασθενή.
