Tο νεύρωμα Morton αποτελεί τραυματισμό του νεύρου ανάμεσα στα δάχτυλα του ποδιού, με αποτέλεσμα να προκαλείται οίδημα και πόνος. Αφορά κυρίως τις γυναίκες, καθώς συνδέεται άμεσα με τα ψηλοτάκουνα παπούτσια.
Πρώτος, ο Dudley J. Morton, M.D., το 1935, περιέγραψε μία δομική ανωμαλία στα μετατάρσια, ικανή να δημιουργήσει σημαντικά προβλήματα στον ασθενή. Συγκεκριμένα, τα προβλήματα αναπτύσσονται στην περιοχή του άκρου πόδα πριν το διαχωρισμό του πελματιαίου νεύρου σε έξω και έσω δακτυλικό.
Αίτια
Τα ακριβή αίτια του νευρώματος Morton, δεν είναι γνωστά. Μεταξύ των παραγόντων που ενοχοποιούνται για την εμφάνισή του είναι η πίεση του κοινού δακτυλικού νεύρου ανάμεσα στις κεφαλές των μεταταρσίων και κάτω από τον εγκάρσιο σύνδεσμο, καθως και μικροτραυματισμοί στην περιοχή.
Συμπτώματα
Συνήθως, δεν υπάρχει εξωτερική ένδειξη της πάθησης, όπως ένα πρήξιμο, ή κάτι άλλο εμφανές. Αντιθέτως, ενδέχεται να υπάρχουν τα ακόλουθα συμπτώματα:
- Αίσθημα σαν να πατάτε πάνω σε ένα βότσαλο
- Καυστικός πόνος στο πέλμα του ποδιού που μπορεί να αντανακλά στα δάχτυλα
- Κάψιμο ή μούδιασμα στα δάχτυλα των ποδιών
Παράγοντες Κινδύνου
Οι σημαντικότεροι παράγοντες που φαίνεται να συμβάλλουν στο νεύρωμα Morton είναι:
- Ψηλοτάκουνα παπούτσια ή παπούτσια που είναι σφιχτά, ασκούν μεγαλύτερη πίεση στα μετατάρσια και στα νεύρα που βρίσκονται στο πέλμα του ποδιού.
- Συμμετοχή σε αθλητικές δραστηριότητες με μεγάλη καταπόνηση, όπως το τρέξιμο, μπορεί να προκαλέσει στο πόδι επαναλαμβανόμενο τραυματισμό. Επίσης, αθλήματα που απαιτούν σφιχτά υποδήματα (χορός, σκι), μπορούν να ασκήσουν πίεση στο πέλμα και στα δάχτυλα.
- Το κότσι, η σφυροδακτυλία, η κοιλοποδία και η πλατυποδία.
Διάγνωση
Η διάγνωση γίνεται κλινικά με δοκιμασίες συμπίεσης του νεύρου (σημείο Mulder) και επιβεβαιώνεται απεικονιστικά με υπέρηχο ή μαγνητική τομογραφία με σκιαγραφικό.
Και στις δύο περιπτώσεις βρίσκουμε διόγκωση του νεύρου στην περιοχή ανάμεσα στις κεφαλές των μεταταρσίων.
Απεικονιστικά, αν και οι απλές ακτινογραφίες δεν αναδεικνύουν το νευρίνωμα Morton, είναι χρήσιμες, διότι θα δείξουν έμμεσα στοιχεία (παραμορφώσεις του προσθίου ποδός), αλλά και θα αποκλείσουν άλλες επώδυνες καταστάσεις, όπως ένα κάταγμα κοπώσεως.
Συντηρητική αντιμετώπιση
Στα πρώτα στάδια του νευρώματος Morton ακολουθείται συντηρητική αγωγή, η οποία περιλαμβάνει:
- Τοποθέτηση ειδικών προθεμάτων στα παπούτσια
- Αποφυγή στενών ή/και ψηλοτάκουνων παπουτσιών
- Αποφυγή ορθοστασίας και δραστηριοτήτων με κραδασμούς (τρέξιμο, χορός κ.α.)
- Λήψη αναλγητικών και αντιφλεγμονωδών φαρμάκων
- Διήθηση της περιοχής με κορτικοστεροειδή και τοπικό αναισθητικό
Χειρουργική Αντιμετώπιση Νευρώματος Morton
Όταν η συντηρητική αντιμετώπιση αποτυγχάνει, καταφεύγουμε απαραιτήτως στην χειρουργική αντιμετώπιση και δη στη μικροχειρουργική αφαίρεση του νευρώματος Morton.
Η τομή του δέρματος γίνεται στην ραχιαία επιφάνεια του ποδιού αντικαθιστώντας ουσιαστικά την παλαιότερη μέθοδο στην οποία η τομή γίνονταν στην πελματιαία επιφάνεια δημιουργώντας επώδυνες ουλές αφού υπήρχε μακροχρόνιος ερεθισμός κατά τη διάρκεια της μετεγχειρητικής βάδισης.
Η διάρκεια της επέμβασης δεν ξεπερνά τα 30 λεπτά και η ασθενής εξέρχεται από την κλινική την ίδια ημέρα περπατώντας και φορώντας το ειδικό υπόδημα αποφόρτισης του πρόσθιου ποδός.
Το υπόδημα αυτό αφαιρείται μετά από 15 ημέρες και το άτομο αναλαμβάνει κανονικά τις καθημερινές και επαγγελματικές δραστηριότητές του.
