Έχουν ήδη περάσει αρκετές εβδομάδες από τον Κλασικό Μαραθώνιο και αρκετοί δρομείς υποφέρουν από πόνους των κάτω άκρων λόγω της καταπόνησης, παρά την ξεκούραση και την πιθανή φαρμακευτική αγωγή.
Από επιστημονικές μελέτες που έχουν πραγματοποιηθεί σε δρομείς μεγάλων αποστάσεων, έχει διαπιστωθεί η μεγάλη συχνότητα των οστικών οιδημάτων και καταγμάτων κοπώσεων των κάτω άκρων.
Δυστυχώς, η προαναφερόμενη παθολογία λόγω του ότι μιμείται άλλες πιο απλές παθήσεις του μυοσκελετικού (όπως αρθρίτιδες, τενοντίτιδες, θλάσεις μυών και συνδέσμων) διαφεύγει της αρχικής διάγνωσης. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την ταλαιπωρία των αθλητών με άστοχες θεραπείες, αργή αποθεραπεία και επανένταξη στην αθλητική δραστηριότητα.
Τι είναι το οστικό οίδημα και το κάταγμα κόπωσης
Το οστό είναι ένα οικοδόμημα το οποίο έχει τη δική του ζωή με μηχανισμούς συντήρησης και αναδόμησης. Αποτελείται από ένα σκληρό περίβλημα, το φλοιό, το οποίο εσωτερικά υποστηρίζεται από το σπογγώδες υλικό. Αυτό φέρει δοκίδες υποστήριξης και απορρόφησης δυνάμεων. Το οστικό οίδημα δημιουργείται λόγω πολλών επαναλαμβανόμενων κινήσεων και φορτίσεων που έχουν ως αποτέλεσμα να ραγίζουν οι δοκίδες. Ουσιαστικά έχουμε μικροκατάγματα και έναρξη κατάρρευσης του οικοδομήματος. Εάν ο αθλητής αγνοήσει τον πόνο τον οποίο προκαλεί το οστικό οίδημα το αμέσως επόμενο στάδιο είναι να καταρρεύσει και το φλοιώδες οστό όπου έχουμε το κάταγμα κοπώσεως.
Παράγοντες οι οποίοι συνυπολογίζονται στα αίτια του οστικού οιδήματος και καταγμάτων κοπώσεως στους δρομείς είναι η οστεοπενία και η οστεοπόρωση, διατροφικές διαταραχές όπως δυσαπορρόφηση του ασβεστίου, έλλειψη βιταμίνης D3, ολιγοθερμιδική πρόσληψη τροφής, καθώς και υπερπρωτεϊνική διατροφή. Επίσης η αιφνίδια αύξηση της έντασης της προπόνησης καθώς και το αδύναμο μυϊκό σύστημα μπορεί να προκαλέσει την προαναφερόμενη παθολογία.
Πώς αναγνωρίζεται
Ο δρομέας αρχικά παρουσιάζει πόνο ο οποίος σταδιακά αυξάνεται και δεν συμμορφώνεται με τη συνήθη φαρμακευτική αγωγή.
Η αναγνώριση των συμπτωμάτων και η διαφοροδιάγνωση από άλλες παθολογίες απαιτεί εξειδικευμένο ορθοπαιδικό ιατρό. Αυτός θα συστήσει τον απεικονιστικό έλεγχο. Συνήθως επιλέγεται η μαγνητική τομογραφία για πιο έγκυρη διάγνωση.
Πώς θεραπεύεται
Η κύρια θεραπεία είναι η αποφόρτιση αλλά όχι η πλήρη αδράνεια. Το πρόγραμμα αποκατάστασης τροποποιείται ανάλογα της ανατομικής περιοχής και του μηχανισμού πρόκλησης της νόσου.
Κατάγματα κόπωσης στο άνω 1/3 της κνήμης σε δρομέα μεγάλων αποστάσεων, κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας.
Δημοσιεύθηκε στο runningnews.gr στις 4/12/2017