Η τενοντίτιδα ώμου ή αλλιώς τενοντοπάθεια του υπερακανθίου, του υπακανθίου, υποπλατίου, μεμονωμένα ή και συνδυασμός αυτών, ονομάζεται η φλεγμονή στους τένοντες του ώμου και αποτελεί τη συχνότερη αιτία για την εμφάνιση πόνου στον ώμο. Τα συνηθέστερα συμπτώματα της πάθησης είναι ο οξύς πόνος, η δυσκαμψία και αδυναμία στροφικής κίνησης και η αντανάκλαση του πόνου προς τον βραχίονα, το αντιβράχιο ή τον αυχένα. Η θεραπεία για την τενοντίτιδα ώμου θα πρέπει να γίνεται άμεσα και αποτελεσματικά.
Ποια αίτια προκαλούν τενοντίτιδα ώμου;
Συνήθως η τενοντίτιδα του ώμου προκαλείται από υπερβολική καταπόνηση και από επαναλαμβανόμενους μικροτραυματισμούς του τένοντα, ενώ η συνύπαρξη του συνδρόμου υπακρωμιακής προστριβής σαφώς επιδεινώνει τη φλεγμονή.
Επίσης η φλεγμονή μπορεί να οφείλεται σε κάποιον μεμονωμένο, οξύ τραυματισμό κατά τη διάρκεια της άθλησης. Για παράδειγμα, σε σπορ όπως την κολύμβηση, το βόλεϊ, το τένις και το μπάσκετ, η λανθασμένη τεχνική ή η υπερβολική καταπόνηση μπορούν να προκαλέσουν τενοντίτιδα στον ώμο.
Συμπτώματα
Τα πιο συχνά συμπτώματα είναι:
Πόνος στην πρόσθια ή έξω επιφάνεια του ώμου, που μπορεί να αντανακλά μέχρι τον αγκώνα, τον αυχένα ή/και την πλάτη. Ο πόνος συνήθως εμφανίζεται βαθμιαία και επιδεινώνεται με την πάροδο του χρόνου.
Πόνος που ξυπνάει τον ασθενή κατά τη διάρκεια της νύχτας, ειδικά αν κοιμάται πάνω στον πάσχοντα ώμο.
Αδυναμία και δυσκαμψία του άνω άκρου
Διάγνωση
Η διάγνωση γίνεται από εξειδικευμένο ορθοπαιδικό και βασίζεται στο ιστορικό του ασθενούς, στην κλινική εξέταση, στη συμπτωματολογία, στο μηχανισμό κάκωσης ή/ και στον συνυπολογισμό παραγόντων που επιβαρύνουν την κατάσταση. Σε ορισμένες περιπτώσεις χρησιμοποιούνται διαγνωστικές εξετάσεις (ακτινογραφία, υπέρηχος, μαγνητική τομογραφία) με σκοπό τον αποκλεισμό άλλων παθήσεων.
Συντηρητική Θεραπεία
Στα αρχικά στάδια της τενοντίτιδας ακολουθείται συντηρητική θεραπεία που περιλαμβάνει αποφόρτιση των μυών του στροφικού πετάλου, τροποποίηση της άσκησης και φυσικοθεραπεία. Σε ορισμένες περιπτώσεις χορηγούνται μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα και σε εμμένουσες περιπτώσεις γίνεται έγχυση διαλύματος τοπικού αναισθητικού με κορτιζόνη υπακρωμιακά. Στις υποτροπιάζουσες τενοντίτιδες του ώμου εφαρμόζεται έγχυση πλάσματος πλούσιου σε πρωτεΐνες από τον ίδιο τον ασθενή (PRP).
Επίσης, εφόσον η τενοντίτιδα συνοδευεται από την παρουσία ασβεστώσεων (ασβεστοποιός τενοντίτιδα), μπορεί να εφαρμοστεί με τοπική αναισθησία αναρρόφηση των επασβεστώσεων με την τεχνική Barbotage.
Η τεχνική Barbotage είναι η υπερηχογραφικά καθοδηγούμενη αφαίρεση των επασβεστώσεων. Πρόκειται για μια ελάχιστα παρεμβατική τεχνική, με πολύ καλά αποτελέσματα για τα 2/3 των ασθενών στους οποίους εφαρμόζεται. Σε περίπτωση που δεν αποδώσει, η μόνη λύση είναι η χειρουργική αντιμετώπιση.
Χειρουργική Αντιμετώπιση
Στις περιπτώσεις αποτυχίας της συντηρητικής θεραπείας ενδείκνυται η χειρουργική επέμβαση με τη μορφή της αρθροσκόπησης ώμου, κατά την οποία ουσιαστικά αποσυμπιέζεται η περιοχή γύρω από τον τένοντα, ώστε να σταματήσει να φθείρεται.
Η αρθροσκόπηση ώμου πραγματοποιείται υπό γενική αναισθησία ή μόνο νευρικό αποκλεισμό, και μέσω 2-3 μικρών τομών ελάχιστων χιλιοστών η κάθε μία, επιτυγχάνεται αρθροσκοπική υπακρωμιακή αποσυμπίεση. Ο ασθενής εξέρχεται από το νοσοκομείο την ίδια ημέρα.
Το ποσοστό επιτυχίας της αρθροσκοπικής αντιμετώπισης, εφόσον αυτή γίνει με τις σωστές ενδείξεις και από εξειδικευμένο Ορθοπαιδικό Χειρουργό, είναι 100%. Επιπλέον, από τη στιγμή που το χειρουργείο και το μετέπειτα πρόγραμμα αποκατάστασης γίνουν σωστά, με συμμόρφωση του ασθενούς σε όλες τις οδηγίες, τότε οι πιθανότητες επανεμφάνισης είναι μηδενικές.
Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Shape, τεύχος Σεπτεμβρίου 2022
